abime hocanın neler tembih ettiğini sordum. sırayla söyledi. işte içki içmememi, evi temiz tutmamı, iç çamaşırıyla duş almamı falan. sakinleşmiştim. koltuğa ilk deha huzurlu oturuyordum ama aklımda hala onlar vardı. salona birden kedi girdi. bana baktı tekrar o yeşil gözlerle. korktum. gerçekten korkmuştum. birşeyler olmasını bekliyordum ama sonra kedi yanıma zıpladı ve başıyla bacaklarıma sürtündü. o ara anladım işte artık rahat olduğumu.
yemek yaptık abimle. bana daha sıcak davranmaya başlamıştı. ilgi göstermeye başlamıştı. sanki artık ezmiyor da gerçek bir abi kardeşmişçesine ilgileniyordu. sangi abim olduğunu o an anlamış gibiydim.
sonra salondan bir ses geldi. televizyonu kapatmıştım. eminim. abime sordum sen mi açtın diye.
oda yok dedi. ikimizde tırsmıştık. nasıl yani? geri mi döndüler? dedim.
ikimizde koşarak salona gelmiştik. evet, televizyon açık, o taktan kanallar vardı. kontrol etmek için kedinin yanına gittim ve başını okşadım. kaçmadı ve kendini daha bir sevdirmek için başını uzattı. o sırada arkadan biri ben açtım! dedi. yanında da 6 tane zenci ellerindeki 40 lık haşmetlileri duvarlara ve masalara vuruyorlardı. sonra o kişi saldırın! dedi. sonra ne mi oldu? çatır çutur gibtiler. ben 4 ay felç kaldım. abim de öldü.

---SON---