Gülümseyerek ayrıldım yanından. Binadan içeri girip evime çıktım. Burak yine bişeylerle uğraşıyordu. Sesimi duyunca yine sakladı arkasına. Ama ben çok heyecanlıydım umursamadan. Yanından geçip hemen banyoya girip duşumu aldım. Çıktım odaya girip dolabımı açıp beyaz bi tişört altına da bi pantolon çekip eşofmanlarımı da alarak çıktım odadan. Evin çıkış kapısına doğru yöneldim. Burak yine tüm heyecanımı almak için söze girdi.

Bu: Gideceksin değil mi?

B: Gidecem tabi niye gitmeyeyim?

Bu: Keşke bende gelebilsem

B: Saçmalama olm. Seni kızın evine zütürüp ne diyecem kıza

Bu: Niye gelemez miyim ben?

B: Burak saçmalama gelebilirsin tabi ama kızın evine nasıl zütüreyim seni

Bu: Eksiğim değil mi ben kusurluyum diye olmaz değil mi?

B: Lan olm saçmalama

Bu: Dünya ne kadar taktan bi yer değil mi?

B: Öyle de sen niye böyle efkara bağladın mk. Sanki hergün çıkıyorsun da

Bu: Bu gece farklı ama bu gece Hayal var

B: Lan bak giberim senin beynini yavşak. Nasıl konuşuyorsun sen. Hayal e mi yavşıyacaksın bide mk

Bu: Hayır ama onu görmeyi çok isterdim.

B: Sen iyice kafayı yedin mk otur oturduğun yerde görebildiğin kadarını gör. Yanına zütürsem sanki bişey değişecek mk

Bu: Herşey bitsin mi bu gece

B: Ne yapacan mk beni mi öldürecen. Yapamayacağını sen de biliyorsun. Sen bana mecbursun olm. Bırak da adam gibi gidip geleyim sabah.

Bu: Git

B: Burak… Her neyse mk sana laf anlatılmaz

Ammına koduumun çocuğu yine canımı burnuma getirdi. Karın ağrım yetmiyormuş gibi bide pekekentin tribini çekiyorum. Neyse gibtir et deyip hızlı bir şekilde merdivenlerden aşağı inip binadan çıktım. Karşıya geçip Hayal in oturduğu binadan içeri girdim. Heyecandan ölecek gibiydim.