Kafam kazana dönmüştü Hayal de bana karşı bişeyler hissediyor olabilirdi ama beni evine davet etmesi çok şaşırtmıştı. Neyse gibtir et deyip sınıfa girdim. Sınıftakilerin yine saçma sapan bakışlarla bana baktığını görünce derse girme hevesim tamamen kaçmış oldu. Sınıftan çıkıp aşağı inip fakülteden dışarı attım kendimi. Biraz heyecan yapmıştım. Acaba gece bişey olacak mıydı? Acaba fırsat bu fırsat deyip kıza açılmalı mıydım? Kafamda bu sorular karnımda büyük bi ağrıyla fakültenin bahçesinde dolanıp Hayal i beklemeye başladım. Bir saat sonra Hayal in fakültenin kapısından çıktığını gördüm. Bana bakıp elini kaldırdı. Gülümseyerek yanına doğru yürümeye başladım. Yanına gittim.

H: Hadi gidiyor muyuz?

B: Gidiyoruz tabi

H: Moralin bozuk sanki senin

B: Yok ya sana öyle gelmiştir

H: Neyse gece ben senin moralini yerine getiririm *

B: E hadi bakalım *

Hiç yoktan heyecanlanmıştım mk. Ne yapacaktı acaba gece. Moralim de düzelmişti yavaştan. Birlikte durağa doğru yürümeye başladık. Neyse otobüse binip ineceğimiz durağa gelince otobüsten inip evlerimizin olduğu tarafa doğru yürümeye başladık. Onun oturduğu binanın önüne gelince duraksadım.

H: Ne o gelmiyor musun?

B: Gelecem tabi ki ama önce bi eve uğramam lazım. Eşofman falan alayım yanıma

H: Eşofmana pek ihtiyacın olmayacak ama yine de sen bilirsin

B: (gülümseyerek) Yine de alayım ya geceleri soğuk olur

H: Tamam ama çubuk gel seni bekleyecem yemek için

B: Geç kalmam merak etme *