tak vardi dimi bu yasimda bu kadar cok sey beklenecek. Daha yeni hayati ogrenirken tak vardi beni gonderdiniz kilometrelerce uzaga. Ulan hayatimda bir kez olsun ailemin yaninda huzurlu hissedemedim, hep icimden bi ses zaten ayrilicaksin cok mutlu olma demesinden sıkıldım beyler. Sirf onlari yuzustu birakmamak icin herkesten sozumu esirgemekten ve inanin bir derdimi dahi kimseye anlatamamaktan sıkıldım beyler. Yasitlarim bu gencecik yasinda eglenirken ben sirf gelecegim icin hergun icimden aglamaktan sıkıldım beyler. Aq yerinde kimseye bi kotulugumuz olmuyo diye mi bu kadar uzuluyoruz biz? Yoruldum beyler insanlar ne der, aman aileme arkadaslarima laf gitmesin diye cabalamaktan. Belki olur diye umut etmekten ve insanlardan bisey beklemekten cok yoruldum. Siz siz olun ne olur yaninizdakilerin kiymetini bilin cunku eger birgun kaybederseniz emin olun cok pisman olucaksiniz. Tek derdimi anlatabilecegim yer burasiyken lutfen kotu yorumlarinizi bi kerelik saklayin beyler cunku gercekten kaldiramiyorum artik. Kafanizi gibtigim icin özur dilerim...