Ulan.. Ablanın olumunu anlatmadan hemen once sıgada ıcmıstım, bu entry e baslayana kadar bekledım bı sıgara yaktım dunyanın adaletıne, gercegıne, olume.. entry bıtmeden sıgara bıttı, bu teklıfı gorunce sevındım, ne bılıyım bı hos oldum bıde mutluluk sıgarası yaktım ustune. Ikıncı kez okuyorum hıkayenı ustelık. Kım bılır kac paket sıgara ıctım hıkayene. Umarım yalandır dıyorum hıkaye ıcın hep. Duzensız aılene uzuldugumden. Eylulun vefasızlıgından. Ablanın olumunden, umutun durumundan. Ilerde yanı hıkayenın devamında ataturk hava lımanında tanısacagın kız cocugu olan bayanla yasayacaklarından. Hıkayen umarım yalandır, dokturdugun goz yasları umarım bır yalan ıcındır. Acına ortak olmadan aglamıs olsak keske. Bos yere temızlemıs olsak keske ruhumuzun kırını. Daha satırlarca yazardımda, ne bıleyım.. Ne dıyeyım kı daha. Sevıyorum sızlerı..