Bu kısım işin pgibolojik kısmıyla ilgilidir. Kendini çalışmanın gerekliliğine inandırmış kişiler okumayabilir.
Başlıkta da belirttiğim gibi Ygs-2’de Tr 53.sü, Mf-3’de 153. Olmuş bir panpanız olarak Üniversiteye hazırlık rehberi hazırlayacağım. Bu rehberi hazırlama sebebim 2 yıl önce çalışmaya başlarken aynı şekilde bana rehberlik yapan fakat şu an silik yemiş bir inci yazarı. Belki bu rehberle birkaç kişinin çok pişman olmasını engellerim.
Öncelikle Çalışmanın gereğinden başlayalım. Şimdi şunu bilin ki aile hariç kimse için vazgeçilmez değilsiniz. Hatta bazı durumlarda aileniz bile size beklediğiniz desteği vermez. Babanızın çuvalla parası varsa çalışmayabilirsiniz; fakat yoksa hayat da size acımaz, arkadaşım dedikleriniz de. Boş gelip boş gitmeyin. Eğitim almak, kendi paranı kendi emeğinle kazanmak, statünün ve başarının tadına varmak ve bu vatana, bu millete bir şeyler katabilecek olmak çok ayrı beyler. Siz kendi paranızla yapmalısınız her şeyi, insanlara yardım edebilecek hale gelmelisiniz. Çünkü ancak bu şekilde kimseye eyvallah demek zorunda kalmazsınız. Ayağa kalkmadan yerdekilere yardım edilmez beyler. Kendi emeklerinizle bir şeyler yapıcaksınız ki ileride yüzünüze kimse bu duruma gelmeni ben sağladım diyemesin. Bu çok önemli beyler.
Ben yaklaşık 1.5 sene düzgün çalıştım. Hayatımda kendimi kısıtladığım 1.5 senenin ardından şu an geçmişe baktığımda öf be ne çalışmışım demiyorum. BUNU HiÇ KiMSE DEMEZ. Çünkü çekilen sıkıntı anlıktır beyler. Lunaparka gidip eğlenirsin 1 hafta sonra olley çok eğlenmiştim demezsin geçti gitti çünkü. Sıkıntı da aynı şekildedir beyler. Hayatınızdan sadece 1.5 yıl vericeksiniz ve çok şey elde ediceksiniz.
Örnek olmak için kendi elde ettiklerimi söylüyorum. Öncelikle aileyi mutlu etmek . Yıllarca sana emek vermek anne, babanın seninle gurur duyması, sorumluluğunu yerine getirmiş olmanın verdiği mutluluk, Sınav sonucundan dolayı verilen devlet ve vakıf bursları(yaklaşık 2000 tl) ve ileride bu vatana, millete faydalı birisi olacak olmak. Emin olun bunlara değer beyler.