O gece yine ölürcesine seviştik. Sabah çırılçıplak uyandım yanında. Dakikalarca yüzünü seyrettim, saçlarını okşadım. içimden çoğu kez tekrarladım "anasını gibeyim sana ölünür... " Ben onu izlerken uyandı. Kahvaltımızı yaptık, iş için yola koyulduk. Bunun seçil diye bir panpası var hatun eyvallah ama karının kocasına ayarım beyler. Nerede ne konuşacağını bilmeyen bir tip. Tam süzme dıbına kodumun oğlu. Bu akşam onlara gideyim dedi. Bir bozuldum.. Normalde sorardı, bu sefer farklıydı. "Peki canım kaçta alayım?" dedim. "Onlarda kalsam olmaz mı ?" diye karşılık verdi. x9 kat bozuldum anında beyler. Yapmazdı böyle şeyler. Soğuyor mu lan dedim kendi kendime. Soğumazdı lan benim sevgilimdi o. Annemdi, babamdı, arkadaşımdı. Nerden çıktı bu seçil huursu diye homurdandım sessizce. "Tamam kal kafan dağılsın" dedim. Gülümsedi (yine o acı gülümseme)...

Kendimi kurarken akşam ettim. Mesai saati dolduğunda acaba gitmekten vazgeçmiş midir özlemiş midir diye aradım.

- napıyosun hayatım
+ iyiyim seçillere gidiyoruz sen napıyosun
- (yutkundum, biraz sessiz kaldım) iyiyim evimize gidiyorum
+ peki hayatım yine araşırız
- tamam canım.

ulan bir acabam vardı oda gitmişti. Neyse dedim düzelir. Ancak karabulutlar çökünce gitmiyor beyler. Bir gelmeye başladığında asla kaçamıyorsunuz.