Sayın Panpalar, olay 11 Ağustos günü olmuş peder bey makina mühendisidir gemilerde çalışıyordu(ona baba demeye dilim varmadığı için "peder" derim) bu satırları yazarken içim içime sığmıyor, çünkü ben babasından babalık görmemiş biriyim. Size kısaca Otobiyografimi de yazayım.

- 3, 4 yaşlarındaydım(bazı huur çocukları nereden hatırlıyorsun diyebilir ama gayet iyi hatırlıyorum panpalar) Rahmetli annem kız kardeşime hamile, dayımın "o necatinin anasını giberim anasını" demesiyle Necati'nin bir huur çocuğu olduğunu anlamaya başlamıştım.

-6 yaşlarıdaydım bizim peder ( öncesinde MiT'da memurdu), artık gemilerde çalışmaya başlayacağını söyleyip bir gün valizini toplayıp gitmişti.
Yani artık 5 ay, 6 ay, 1 senede anca eve geliyordu ve zaten yapmaya meyilli olmadığı babalığını hiç göremeyecektik.

-Geldim lise yıllarına, baba ben asker olmak istiyorum, eee, dershaneye gitmem lazım, dershaneye gitmene ne gerek var evde ders çalış sen başarırsın... yani bizim eğitimimizle de alâkasız, ilgisiz biriydi. zaten öyle olması yüzünden kardeşlerim lise terk olarak kaldı onu da açıklayacağım tabi bu yıllarda bende epilepsi, sara hastalığı baş gösterdi panpalar okumaktan sıkılmayın diye kısa tutmaya çalışıyorum

-Askerli Liseleri kazanamadım ama Anadolu Lisesi kazanmıştım, geldim lise sona, yine "dershane" bu sene gir bakalım seneye yazdırırız dershaneye o kadar para veremeyiz dedi ve bana o lafı dediği günün gecesi pavyonda bir dershane parası yediğini sonradan öğrendim. Liseden mezun olduğum yıl üniversiteyi kazanmıştım. Eşehir AÜ Bankacılık ve Finansman bölümü (hadi neyse babanın rehberlik etmesini geçtim, beni bir dershaneye yazdırmış olsa oradan bir rehber öğretmenin desteğini alıp o yanlış tercihi yapmazdım) hiç çalışmadan bu kadar oluyorsa seneye dershaneyle daha iyi yerleri kazanırım diyordum ki o yıl ailece trafik kazası geçirdik ve Annemin vefat etmesiyle bütün aile düzenimiz alt üst olmuştu...
(2. sayfayı atıcam)