Kapıya doğru yaklaştım içeri adımımı attığımda yine bizim ev sahibinin salonunda buldum kendimi. Mutfak kapısı açıktı, mutfağın ampülünden gelen ışık salonu hafiften aydınlatıyordu. Fiskosun üstündeki abajur yerdeydi bu sefer mor bir ışıkla yere yatık halde yanmaya devam ediyordu. Salondaki iki adet tekli koltukta bir kadın bir erkek oturuyorlardı. Üçlü koltukta ise onlardan daha genç biri uzanıyordu. Baygın veya ölü olmalıydı.

O loş ışıkta önce yüzlerini tam seçemedim ama kadının ev sahibi diğerinin de kocası olduğunu anladım. Kocasının göğsünde saplı bir bıçak vardı bıçağın ucundan hala kan damlıyordu. Daha sonra üçlü koltukta hareketsiz bir şekilde uzananın Ahmet olduğunu farkettim. Dehşete kapıldım, geri Ahmetin odasına dönmek istedim, odada o dilenci kadın vardı. Ben tam kapının önündeydim. Arkamı dönünce kadınla burun buruna geldik. Yine yüzündeki peçeden yüzü anlaşılmıyordu. Gözleri yine insanın içini ürpertiyordu. Biraz geri çekildi ve gözlerimin içine bakarak odanın kapısını yüzüme kapattı.