oturuyoruz bir gün yine onun semt taraflarında ama ben bu takıntılarım başladıktan sonra daha bi seviyorum bunu. kafamda yok başkası ne benim esas hatun ne de ara ara takıldığım diğerleri. herneyse almışım başını omzuma saçıyla oynuyorum, bana pizza yediriyor bi yandan. derken bi mesaj geldi buna "kim o" dedim."alper" dedi. tanıyorum pekekenti, ortamcı bi lavuk. kızların da sevdiği bi tip.bi baktım telefona kızı evine çağırıyor it oğlu."höst dıbına koyayım ne ayak bu" dedim."öyle konuşur işte samimiyetten" falan diyor. özür de dilemiyor. şerefime sokayım kalkıp da gidemedim o an yada vuramadım tokadı suratına. aldım telefonu sildim numarayı."böyle hareketlerini görmeyeyim bi daha" dedim.bir şey demedi.o günün devamı benden yana soğuk ondan yana çabasız geçti. akşamında tak bi mesaj geldi "ayrılalım" . çıktım direk dışarı mahalleden takıldığımız çocukların yanına biraz kafamız güzel olsun da ben bunu unutayım diye.ama çok büyük vurdu kız. sallandım.yediremedim kendime yani. anlarsınız işte. yemin ettim o akşam,"yanına bırakırsam anam avradım olsun" o ara kendime güvenim sağlam bitirmedi beni o hareket, aksine beni daha çok ateşledi sonrası. idmanıydı,dersiydi, arada arkadaşlarla takılmasıydı derken bir süre geçti aradan.bu arada birkaç kez benim esas kızla mesajlaşmıştık yanlış hatırlamıyorsam ama ciddi bi mesele yok. kafamda ben planı yaptım, kaşara odaklıyım. geçtik uygulamaya.