dedim ya bir hırs var o ara içimde, çocukluk işte.bir hata yapmış bulunduk ki o zaman hata olarak gördüğüm falan yok hatırlıyorum. bizim yaşlardaki
çoğu kişinin facebook hesabı falan vardı o ara.bir yandan ben başkalarıyla konuşuyorum burdan, özgüven gelmiş burun havada.
2 sene tiyatroyla uğraşmıştım bu dönemden önce, baya baya kültür merkezlerinde gösteriler yapardık ciddi olaydı yani.en büyük hatalarımdan biri
o ara tiyatroyu da bıraktım.bu hayatta bir şeyler iyi gitmeye başladı mı kovalayacaksın, devamı geliyor hakikaten.ama kötü gitmeye başlayınca da sana çok söz
düşmüyor o ara, öyle bir geliyor ki devamı ulan diyorsun daha ne kadar kötü olabilir ama oluyor. herneyse uzatmayayım.bir kız var o ara pek bir gib
ifade etmediği için ismini de vereyim, adı nur. işler artık ciddiye bindi konuşuyoruz görüşüyoruz devamlı bende de halihazırda gaz birikmiş zaten
öyle utangaçlığı falan attım bir sahildeyiz, bir evde. takılıyoruz ama sevgi yok benden buna karşı. muhtemelen ondan da bana yok. ikimiz de piyasa kovalayan
umut vaadeden anadolu takımı gibiyiz. ortam peşinde o da ben de.arkadaşlarıyla tanıştım arada cafelerde falan oturuyoruz gelen giden oluyor falan. hiç
de sevmem cafe ortdıbını oldum olası.bir gün yine böyle taktan bir cafe oturmasındayız. yanlış hatırlamıyorsam onun çift olan bir kız bir erkek
arkadaşı var masada benim de ilkokuldan eski bir çocuk. telefonu çaldı benim kızın, bu konuşuyor ama suratında tam bi huur gülüşü, kıkırdıyor sürekli falan. kapattı,
"hayırdır kimle konuştun sen" dedim, "öyle bi arkadaş işte ya" dedi.pek ciddiye almayan tavırlar vardı halinde hareketinde ben orda bi bilendim buna.
bir şey demedim başkalarının yanındayız diye. işte muhabbet ilerledi o gün biraz daha ama biz dışlandık sanki üçü aralarında konuşuyor gülüyor biz de
benim elemanla çay içiyoruz. yaşayan bilir çok ters bi durum, kendini bu pozisyona sokmayacaksın hiçbir zaman. benim kafam attı ufaktan."sen bi gel bakayım az şöyle merdivenlere" dedim."noldu ya" falan yaptı. dedim "gel sen" ,
"gelemem şimdi" dedi bu.bana iyice geldiler o ara. kalk moruk dedim yanımdaki çocuğa yürüdük beraber.tam çıktım kapıdan geldi bu peşimden "noldu be
sana" diyor.lan dedim düzgün konuş canımı sıkma benim.o sıra zaten bu bitirmiş çoktan belli. dedi bana "ayrılalım o zaman uğraşamam ben" iyi dedim,
yürüdüm. dönemlik bir eğlenceydi, bitmesi gereken yerde bitti.