3. evrenin son anlarına kadar gelmiştim belki biraz daha böyle devam etsem son evreye gelip sonsuza dek boyle yaşıcaktım ama bi gün kalktım yine aynı şeyler hep aynı şeyler derken cıktım dısarıya ilk once eskiden gitiğim parka gittim o zamanlar köpeğim vardı tabi güzeldi her şey kopeksiz gitmek garip hisetirmişti sonra yavaş yavaş daha da açıldım ufkumu genişletim eskidengitmedğim bir cok yere yeni yeni şeyler yapılmış sevindim falan demem o dirki kimseden yardım istmeyin allah size bu dünyada yardım etmicek ama şükür etmeyide bırkamayın su an hayatım çok güzelşti yeni bir köpek aldım insanlarla rahat rahat sohbet edebilicek düzeydeyim ne yaparsınız yapın o asosyalkiten kocaman olan zütünüzü kaldırıp bi adım atın gerisi emin olun gelicek ve şunuda unutmayın aileinz bu gün var yarın yok onları sakın ama sakın ihmal etmeyin sarılın öpün