Bugün de hergün olduğu gibi 5 TL'lik çiğdem almak için Tuğba kuruyemişin yolunu tuttum.

Herzamanki gibi "selamun aleykum hayırlı işler diye içeri girdim."

Tezgahtar da herzamanki gülümsemesi ile "aleykum selam abi hosgeldin" dedi.

Ben de herzamanki babacan tavrımla "hosbulduk kardesim." dedim

Tezgahtar da herzamanki gibi "ne vereyim abime?" dedi

Ben de herzamanki gibi "5 liralık çiğdem ver." dedim.

Tezgahtar da herzamanki gibi "hemen abi" dedi başladı doldurmaya. Ve yine her zamanki gibi "abi kahveniz nasıl olsun abi" dedi.

Ben de herzamanki gibi yok "icmeyeyim kardesim" dedim.

Tezgahtar da herzamanki gibi "abi iki dakkada hazır olur." dedi.

Hem de herzamankinden farkli olarak önceki gün de malum sahneyi defalarca izlemiş olmamin etkisiyle bi anda "kaçıcam huseyin kardeş işim var dedim"

Tezgahtar da aynı pgibozla; "abi bi beş dakka otur iç işte kahveyi. bari çiğdemden düşelim sonra gidersin" dedi.

"Ne zaman gideceğimi sana mı sorucam aslanım?!" Dedim.

"tamam abi niye sert yapıyosun? bi kahvemizi içmiyosun ayıboluyoluyo valla." dedi.

Ben de elemana "kahvenin ayıbı olmaz huseyin kardeş. burda herkes kendi kahvesine bakıyo hayırdır senin bi sıkıntın mı var?" dedim

"Hayırdırı ne abi? Her seferinde bi kahve icmeden gidiyosun sen de bizi mi koparıyosun anlamiyorum ki dedi."

Bi an atara geldim beyler.

"Kim kimi koparıyo kendi payının dıbına koyım" diyip elimdeki posetleri yere koyup kafasına lokum fırlatacağım anda o benden önce davranip bir avuç çiğdemi kafama atmıştı.

Bu da boyle bir anımdır.