*Herkesin alışveriş yaparken karşısındakinin hile yapmasını istemez ancak kendisi bişey satarken milleti gibmeye çalışır.
• Herkes karşısındakinin dürüst olmasını ister ama kendisi yeri gelir ayak üstü 1000 yalan söyler.
• Hiçkimse kendi karısına kızına kısacası namusuna kimsenin laf atmasını istemez ama başkasının namusuna gelince 3 km koşmuş köpek gibi salyalarını akıta akıta bakar hatta laf atar hatta ve hatta tacizden de hiç mi hiç çekinmez.
• Herkes dünyadan adillik ister, güçlünün kıçını yalar, paspas çeker ama güçsüz birisini görünce ezmekten hiç çekinmez aksine zevk alır, görev edinir.
• Herkes karşısındakinden saygı bekler ancak karşısındaki insana müsbet derecede dahi saygı göstermez.
• Herkes devlet dairelerinde işinin hızlı ve kaliteli görülmesini ister ancak ne hikmettir ki kimse beceriksiz evladını o kadrolara torpille yerleştirmek asla mı asla çekinmez.
• Yeri geldiğinde din bekçisi olan milletimiz kapının ardında bin bir türlü tak yemekten de ekgib kalmaz...
Bu ve bunun gibi nice örneklerle bu liste uzatılır. Konular değişir ancak olayların seyri hiç değişmez. Demem odur ki biz toplum olarak başımıza gelen çoğu şeyi hatta ve hatta daha fazlasını hakediyoruz.