Beyler her gün hepimiz bu yeni neslin gidişatına bakıp üzülüyoruz, bir şeyler yapmaya çalışıyoruz kendimizce ama ne kadar söz söylesekte iş ailede bitiyor. bir çocuk 5-6 yaşlarındayken evde babasını, dedesini veya herhangi bir büyüğünü kitap okurken, çeşitli faydalı işlerle uğraşırken görmediyse o çocuk tamamen kendi zevklerine göre yön belirleyen garip bir mahlukat olup çıkıyor. mesela her evde haftada yarım saat tüm aile eşrafı bir araya gelse, sesli olmak suretiyle biraz kitap okunsa, fena mı olur? 17 yaşına gelen Türk gençleri, tarihlerinden, kültürlerinden, bilimden ve dünyada ki gelişmelerden bihaber. ailesi bir çocuğun yönelimini bulabilmeli, tarihse tarih, fizikse fizik, müzikse müzik alanına yönlendirilmeli ve 'nitelikli birey' düsturunda yetiştirilmeli. bu kültürel eşiği yeni nesle attırabilirsek; Atalarımızın düşlediği, her türlü alanda, her türlü hedefine sıkıntısız yürüyebilen gelişi nihai ve müferreh bir sonuç ortaya çıkaracak olan Türk Gençliği hedefini başarmış oluruz.

'Bize yalnız dans etmesini, iyi giyinmesini, kur yapmasını ve aşık olmasını bilen gencin lüzumu yoktur. Bize bugün mesleğinde usanmadan çalışacak, yarın hudutta göz kırpmadan ölebilecek genç lazımdır.'
H. Nihâl Atsız