Ne Acaib Bir Zamandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım kalmadı

Gül gibi güldükçe güller açılırdı bir zeman
Ağlamadan ğayri dermanım kalmadı:
Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Aki-ü fikrim bitti gitti izanım kalmadı

Bir acaib rüzigar esti bahar-i ömrümde
Erdi hizan gönlüme hiç hoş zemanım kalmadı

Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı