'Beni hiç bırakma... ' Derin bir nefes verdim, ciğerlerimi önüme bırakacaktım neredeyse dıbınakoyim. Yine omzuma yaslandı, bende uzaklara daldım, belki hiç kız kardeşim olmayadı ama olmayacak anldıbına gelmiyordu. Ertesi gün üniversitede tanıştığım birinin yanına gittim, Elif'i göstererek 'Bana iki aylık çalışamaz raporu lazım Mehmet, ayarlayabilir misin?' Gülümseyerek 'Hay hay abicim, yaptığın iyilikleri bir şekilde karşılayabileceksem ne mutlu bana!' -Üniversite hayatıma belki burdan belki başka başlıkta değineceğim.- Mehmet bizim yan kampüsteki çocuktu, zamanında az iyiliğim dokunmamaştı haytaya (:. Biraz sonra geldi, elinde bir rapor, şimdi bunu Nergis ablaya verip Elifi biraz uzaklaştırmak lazımdı. Her şeyin bir zamanı ve planı vardı, ama Elif'i o tak çukurundan çıkarmak baya çetrefilli olacaktı. Yeni insanlar, yeni hasımlar ve yeni müttefikler.