Gitmeden önce elife benden yarım saat sonra gir tamam mı diye tembihledim, ama kime diyosun bildiğin kız çocuğu gibi on dakika dolmadan peşimden girdi. Kızlar tip tip baktı, e normal amk daha ilk günden... Çektim Elif'i kenara neden böyle yaptığını sordum, ne yapacağını bilemedeğini söyledi, yine o ağlamadan önceki dudaklarının titremesi kapladı minik yüzünü. 'Tamam tamam, takılma boşver.' diyip saçlarını okşadım. En azından ağlamamaştı... Nergis ablayla konuşmak da lazımdı, ama ikinci günden olmazdı. Berna'nın tacizci bakışları ve bugün gelen müşteriler dışında ilginç bir olay yaşanmadı. Akşam çıkmadan Elif gelip 'Bugün sahile gidecek miyiz?' diye sorunca 'Gidelim hadi.' dedim. Ne olacaktı sanki? Banka oturup denizi karşımıza aldık, yine aynı sahne. O soruyu tekrarlamaması için dakikalarca dua ettim. Sormasın sevgili miyiz diye, kırılmasın minik kalbi, derin bir nefes aldı, 'Orhan?'