Olay 2 ay önce gerçekleşti beyler.Her zamanki gibi fakülteden çıkmış bizim öğrenci evine doğru yürüyordum.Bu arada Ankara'da okuyorum. Ankara'da bilenler bilir kağıt toplayan çocuklar vardır.Ben ne zaman bu çocuklardan görsem ceplerine üç beş bişey koymaya gayret ederim.Çünkü onlar çocuk yaşta dilencilik yerine bi şekilde ekmeklerini kazanmaya çalışıyolar...

Neyse ben yürüyorum yine o masum çocuklardan birisi önümde yürüyodu.Çöpün başında durdu sonra. Kağıt ararken ekmek arası buldu beyler. Oturup oraya masum masum onu yemeye başladı içim cız etti beyler.Ben Allah yardım etsin dedim içinden ve yürümeye devam ettim. Daha iki adım atmadan..

Karşıdaki aşagı yukarı benle yaşıt kızların çocuğa güldüklerini gördüm ve..

"Keşke babanızında bu çocuk kadar şerefi olsaydı" dedim ve geri döndüm.Çocuğun yanına. Ekmeği bıraktırdım, gel abicim dedim geldi.Bi iki muhabbet edip arayı ısıttım benden çekinmesin diye. Sonra aç mısın diye sordum açım dedi. Cebimde çok para yoktu beyler. Beraber ikişer simit birer de ayran yedik içtik çok şükür.Çocuğa acayip kanım ısınmıştı beyler. Cebimde kalan son beş lirayı çocuğa verdim almak istemedi az ısrar ettim aldı aslan parçası. Neyse beyler çocuğa Allah'a emanet ol dedim ve ordan ayrıldım.

insanın içi cız etmez mi beyler ? O kızlar ben onu dedikten sonra seslerini çıkaramadılar. Allah onların belasını versin beyler. Olay bu kadar.