Aradan 2 gün geçti. Hafta sonu olmuştu. Buse ile konuşmuştum, rutin buluşmamıza bu sefer Almina'yı da çağıracaktı. Bulabildiğim en iyi kıyafetleri giydim. Saçımı yıkayıp yumuşatıcı sürdüm. Kıvırcık olduğu için öyle daha iyi gözüktüğünü düşünüyordum. içimdeki heyecan, gırtlağımda, soluğumu kesen bir maddeymiş gibi duruyordu. Yüzümde ise salak bir sırıtış vardı. Hani böyle çok mutlu olduğunuzda, birileri ile paylaşmak istersiniz ya ben de onu yapacaktım. Babamın yanına gittim. Artık babam ile daha az zaman geçirdiğimi farkedip telafi etmek için kendime söz verdim. Zaten öncesindekine de zaman geçirmek denemezdi ama. Ayağa kalkmış elinde bir kitap odasında volta atıyordu. Gidip sessizce sarıldım ona. Kitabını masanın üstüne yavaşça koyup, kolunu boynuma doladı. "Oo aslan parçası, nereye böyle ? Bayaa da yakışıklı olmuşuz" güldüm. Onun da herhalde keyfi yerindeydi. "Öyle arkadaşlarla buluşacağım ya işte. " kaşlarından tekini kaldırdı. "Pek bildiğimiz arkadaşlara benzemiyor ama bu. Kız falan mı var yoksa ?" dedi. "Yok baba ya, yani var da öyle değil. Normal arkadaşlarım işte" dedim. "Pek inanmadım ama hadi bakalım" dedi. "Paran var mı ?" diye ekledi sonra. Evet manasında kafamı salladım. Yine de cüzdanına uzanıp para çıkardı. "Dursun bak lazım olur" dedi. Ne kadar ısrar etsem de sonunda verdi. Parayı cebime koydum. Babama hadi ben çıkıyorum dedikten sonra odasından "Öyle kızlara takılıp da dersini aksatmak yok ama ha" dedi gülerek. Çok nadir gülerdi babam. Çok mutlu olmuştum. Babam benimle bir baba oğulun konuştuğu gibi konuşuyordu ve o gün de sevdiğim kız ile buluşacaktım bunu ne bozabilirdi ki ? Erken konuşmuştum.