Gördüğün şeyin gözlerinin baktığı yerde olmamasıdır, sen bilemessin kafasının içi bomboş mu yoksa dopdolu mu ki zaten ikisinin ucu birdir önemi yoktur,

Konuşurlar, kızları, vücutlarını, paralarını, arablarını, susarsın

rahat hissedemezsin kimsenin yanında,
ne kimseyle olur nede kimsesiz,

bir insan bir bidon gibi oturur karşında dokunuldukça ses çıkarır dolu yada boş..

bir insan, her insan bir bidondur karşında,

mesele bulunduğun toplumla mı alakalıdır yoksa bu koskoca bir insanlık aşkı mıdır..

kaçsan nereye kadar gibi bir klişe geçersizdir,

çünkü insanlardan kaçmak değildir mesele, değerlerinden de öte kelimelerini bile bırakmak-tan değildir mesele..

ne kalmaktır ne gitmek, kendin bile olmak istemezsin, sana uzatılan her kavramı bir zippoyla yakarsın, içine çekme baş ağrıtır,,

seçenekler, alternatifler, öneriler, mottolar...

nasıl anlatılabilirki, denemek
bir insanı denemek, bir insana kelimelerinden daha yakın olmayı denemek sonra senin içine giremiyorum sen olamıyorum buda bana yetmiyor hafız...

asla aşamadığımız duvarlar var demek,,

google earthe kendi adını yazmak, starbucksta mezarlıkta gördüğün bir ismi yazdırmak,,

her gelenekte birazda yorulmak,
dipsiz bir kuyuda dibe yuvarlanmak,

klişelerden kaçmak kaçamadıkça susmak sorulara su içerek cevap vermek,,

sevsende sevmesende değişmese bari lan dediğin mecralar,

sonra bi sigara yakıp "incide bozdu be hafız"...