hayat çok tatsız be abla

Şu an bile gözümde yaş var ama paylasayim sizlerle de.
Kardeşim vardı 8 yaşında. Hastaydı.Bu minecraft mıdır nedir çok severdi bu oyunu. Bense nefret ederdim mantıksız gelirdi. Aldı telefonu geldi yanıma:
-Abi bana ev yapsana!
Normalde bir çocuk gelsin minede bana ev yap desin damperli kamyonla ezerdim.Ama çocuk hasta kırmak olmaz dedim. Tamam abicim dedim başladık katı attık.Evi yaptık tamamladık. Fanatik fenerli beyfendi de halidan anlarsınız.Bir de köpek istedi koyduk su fotodakini adını da duman bıraktık. Akşama kadar takıldı köpekle oynadı evi falan gezdi. Yattık akşam ben ertesi gün kafeye gidecektim çalışıyorum. Gittim kafeye. ikindiye doğru telefon çaldı arayan babam:
-Oğlum kardeşin fenalaştı hastaneye gel durumu çok kötü.
Ben bardakları nasıl bırakıp kostum bilmiyorum. Hastaneye vardım. Hastalığı tam vurmuştu. Uğraştılar akşama kadar kaldık ama kurtulamadı... Nasıl bir acı derseniz anca yaşayan anlar sadece bunu diyeyim .
Birkaç gün geçti ışte cenaze falan. Dedim birgün alim su telefonu. Açtım telefon kilidini. Minecraft oradaydı. Girdim dedim bi bakalım.En üstte harita adını görür görmez gözüm doldu zaten.
Girdim Haritaya karşımda bu manzara... o halılar, bloklar. Dumana baktım oyun işi mi ne köpek hareket etmiyor:
-Yapma be dumanim gelmez artık sahibin...
Ekran görüntüsünü alıp gözlerim yaşlı ciktim anca oyundan .su an da gözüm yaşlı .Anlıyorum ki hayat kısa. Kısa be.O haritayı da asla silmeyecem telefonumdan...
Edit:Foto gelmemiş kusura bakmayın beyler. Fotoyu başka bir başlıkta veya yerde gösterebilirim ama isteyen varsa.
Edit2:Akşam sıkıldım bakayım dedim üçüncü sırada başlığı gördüm. Trende girmişiz umrumda değil bu kadar kişiye ulaşabilmiş olması daha önemli benim için acıyı paylaşmak istemiştim zaten yoksa bunalıma girecektim.Tam bakamadim baş sağlığı dileyen tüm kardeşlerimden ALLAH razı olsun sağolun.