Toprak örnekleri toplayıp fotoğraflar çektim... Atın üstüne atlayıp köye doğru gitmeye başladım. Köye giden patikadan geçerken ağaçların arasında 2 tane gölge gördüm... Bembeyaz karlı havada o kadar net gözüküyorlardı ki , emindim gördüğüme.
Simsiyah çarşaf içindeydiler , boyları çok uzundu iki insan boyundaydılar... Hızlı hızlı yürüyorlardı... Korkmuştum , peşlerinden gitmek imkansızdı o anki korkuyla.
Köye varmıştım... Köy kahvesine gittiğimde insanlar beni hoş karşıladı... Çay söyleyip benle sohbet ettiler...
Her şeyin yolunda olduğunu söyledim... Azad'ın zaman zaman dengesiz hareketler yapabileceğini , anlayışlı olmam gerektiğini söylediler.
Hiç de dedikleri gibi birisi olmadığını söyledim Azad'ın... Kahvede oturduktan sonra Azad'ın evine doğru gittim... Atı kapının önündeydi.Alt kapı da açıktı.
Kapıdan içeri girip
"Ben geldim kardeşim" dedim...
Ses gelmiyordu... "Azad" diye seslendim... Ortalıkta hala Azad yoktu...
Kendi odamın olduğu kata çıktım... Ses seda yoktu yine...
En üst kata çıkıp Azad'ın odasına bakmam gerekiyordu , evin her yerini aramıştım...
Azad'ın kapısının önüne geldiğinde içeriden Azad'ın sesi geliyordu... Yine Arapça konuşuyordu ancak bu sefer farklı bir ses daha vardı sanki... Çok ince , çok tiz bir sesti... Sanki bir yandan da enstrüman sesi gibi geliyordu.
Sesler iyice yükselmişti ve ben gerçekten korkuyordum... Kapının altından dumanlar çıkıyordu...
"Azad !" diye bağırıp içeriye girdim...