O dönem için son derece bakımlı , kaliteli bir evdi... Dışı biraz harabeyi andırsa da içi bir o kadar düzenli ve şıktı. Salonu büyüktü , merdivenleri uzun ve görkemliydi , lavabo her köy evi gibi bahçede duruyordu.
Köyde gördüğüm en güzel yer Azad'ın eviydi...
"Eşyalarını üst kattaki odaya bırakabilirsin istersen." dedi...
Benim kalacağım oda ikinci kattaki odaydı.. Azad en üst katta kalıyordu. Benim odamın karşısında bir oda daha vardı... Orda da heralde hoca dediği adam kalıyordu çünkü dayalı döşeli bir odaydı. Benim kalacağım yerin bir misafir odası olduğu her halinden belliydi.
Ben eşyalarımı yerleştirirken Azad odaya geldi.
"Ben gece yakmak için odun falan toplayacağım , bi de akşamlık bişeyler alırım var mı başka bir isteğin kardeşim ?" dedi...
Hayır dedim... Hayatımda gördüğüm en iyi insanlardan birisiydi Azad...
Konaktan çıkıp atına atladı ve köye doğru gitmeye başladı..Ben de evin içinde sağa sola bakıyordum. Aslında tam hayalimdeki bir yerdi.. Böyle bir yerde yaşamak isterdim.
Telefonumu şarj edip dedemi ve babaannemi aradım... Onlara iyi olduğumu söyledim...
Ancak bir yandan da ödevi yapmam gerekiyordu.. Saatler sonra Azad içeri girdi... Ben salonda oturuyordum... Ayağa kalktım.
"Rahatına bak , akşam mangal var hadi iyisin" dedi...
Bana neden bu kadar iyi davrandığını bir türlü anlamıyordum.