Ne derdiniz varsa anlatın rahatlayın şu dünya sizden önemli değil beyler.
ilk olarak ben başlıyım.
Benim babam kronik KOAH hastası beyler bizim bi bakkalımız vardı ana caddedeydi. Babam 86 yılında kapısının önünde otururken iki araç çarpışıyor birisi gelip babamı duvara sıkıştırıyor. Babamın kaburgaları ve bacakları kırılıyor, ciğerlerinin büyük kısmı hasar görüyor bu yüzden ben hiç babamla koşamadım, oyun oynayamadım beyler. Daha önemlisi babamın grip bile olmaması lazım yoksa sonumuz acilde bitiyor neyse küçükken böyle olduğunu bilmiyordum babam her hastaneye kaldırılışında geçicek sanıyordum sonradan öğrendim geçmiceni beyler çok kötü duygu amk. Küçüklüğümden beri babamın her hastaneye kaldırılışında ağlarım amk sırf babam için gittim ilkyardım öğrendim onda da trafik kazasında bi adamın hayatını kurtardı. En çok koyanda çocuklar babalarıyla top oynarken , reklamlar da bile babasıyla koşan çocuklar varken ben hiç koşup oynayamadım amk.
Zamanınızı çaldıysam Özür dilerim beyler anlatmak istedim, siz de anlatın