Dün akşam mutfak tarafından bağrışma sesleri geliyor. Katıksız bir asosyal olmamdan mütevellit odamın kapısı her daim kapalıdır. Odamın o kendine has mistik ter ve döl karışımı kokusu aklımı başından almışken mevzuyu anlamam zor oldu. Kapımı açıp doğru mutfağa fırladım. Dış kapı açık, kapıda bi adam, dayım karşında, adam beni görünce celallendi, "gel lan şerefsizsiz sen benim kızıma naptın lan namussuz ve bilimum küfür eşliğinde bana saldırmak üzere harekete geçmişti ki, gencim delikanlıyım çevikliğimi konuşturdum odama, sığınağıma, yuvama, sağ elime kavuştum.. Dayım kapıya geldi adam da yanında belli; çık dışarı oğlum konuşacağız nidalarıyla beni kandırdı. Salona geçtim, tanımadığım bey amca konuya girdi; "tane tane ne yaptınız anlat oğlum, olan olmuş artık evlendireceğiz sizi mecbur". O beynimin içi tam bir çin kerhanesine döndü, adeta kendimden geçtim. Beynimin içinde filler gibişiyordu. Ben, yılların abazası, bırak sevgiliyi bir kızla birebir iletişim kurmamış ben, koskoca 16 senelik bakir, bir kıza ne yapmış olabilirdim ki? Acaba kızını düşünerek otuzbir çektiğimi mi öğrenmişti bey amca ? (okuldaki dişi sinekler dahil) O an sadece "ne yapmışım" diyebildim. Evet beyler, amcanın kızı patlamıştı.. Ve suç benim üzerime kalmıştı. Eli 16 senedir kız eline değmemiş olan bana. Kan yavaş yavaş beynime gitmeye başlamıştı artık. Olan olmuştu, içten içe seviniyordum da artık otuzbirci değildim bende sevişmiş bende bi kızı patlatmıştım (dokunmadan nasıl yaptım acaba) olsun bardağın dolu tarafını görmeliydim. Artık evlencektim, otuzbire son diye düşünürken; gerçekler tüm çıplaklığıyla yüzüme vurdu.

1,5 ay kadar önce;

Beden eğitimi dersindeyiz, spordan anlamayan asosyal bünyem nedense o gün voleybol aşkıyla yanıyordu. Tüm özgüvenimi toplayıp voleybol oynayan sınıf arkadaşlarımın yanına indiğimde dersin 30 dakikası çoktan geçmişti. Etkisiz eleman oluşumdan mütevellit tahmin ettiğiniz üzere hiç top gelmeyen sol arka köşeye iteklenmiş, ismail abi edasıyla bana hiç gelmeyecek topu beklemeye koyulmuştum. Lanet top havadan süzüle süzüle geliyordu, pc başında oturmaktan paslanmış olmamdan mütevellit biraz ağır kalmıştım, kendimden beklemediğim öz güven patlamasıyla, tam bir Neslihan Demir edasıyla yere doğru uçtum kollarımı manşet pozisyonuna soktum ve gözlerimi yumdum. Topa vuracağımı düşünerekten birleştirdiğim ellerimi tüm gücümle yukarı savurdum.. Yumuşacıktı ve yumuşak ve ıslak, gözlerim hala kapalıydı, yere kim tükürmüştü aq bu top niye ıslaktı, bu top DEĞiLDi. Gözlerimi açmamla bayılmam bir olmuştu, çünkü o sırada vurduğum şey top değil bacaklarını ayrmış olan Ceren'in amcığıydı..