Sadece 3 saniyelik bir videoydu... Ben uyuyordum ama o 3 saniyelik sürede garip bir ses vardı.
Belki video çok kısa sürmüş olabilir ama o sesi hissediyordum.
Çok boğuk bir ses vardı... Ve videonun son saniyesinde bir erkek çığlığı duyuluyordu.
3 Saniye de olsa içi dolu bir videoydu... Silmedim.
O gece zor bir uyku çekmiştim... Sabah uyandığımda Neslihan'ın söylenmelerini dinliyordum.
"Koskoca evde bir tane ayna olmaz mı yaa" gibi şeyler söylüyordu... Aslında bunun nedenini ben de merak ediyordum.
Aşağı inip kahvaltılık bir şeyler almaya gittim... Neslihan da sağı solu toparlıyordu.
Kahvaltılık ekmek , yumurta falan alıp eve geri geldim...
"Şuraya bi ayna bıraktım , beraber kullanırız" dedi...
"Olur" dedim.
Büyükçe bir aynaydı , onu o bavula nasıl sığdırmıştı merak ediyordum.
Kahvaltıyı ederken telefon çaldı , arayan Bahri Abiydi.
Telefonu Neslihan açtı...
Birden yüzü düştü...
"Ne olmuş ?" dedim...
"Orhan... " dedi... Devdıbını getiremeyip ağlamaya başladı...
Telefonu alıp Bahri Abi ile ben konuştum.
Orhan'ın gece pencerenin önüne gidip "Abi" diye seslendiğini ve birden pencereden aşağıya atladığını , doktorların ne yapsalar da kurtaramadıklarını söyledi.
"Cenazeye gelelim mi" diye sordum...
"Çıksanız da yetişemezsiniz... Sen ordaki dosyayı hallet Neslihan'a da sahip çık" dedi...
Olur diyip kapattım telefonu... Orhan'ı kaybetmiştik...
Daha sonra Bahri abi bir de mesaj attı.
"Hepimize birer mektup bırakmış , sizinkileri de postalıyorum."
Ona adres gönderdim ve kargoya yollamasını söyledim...
Neslihan kendinde değil gibiydi... Orhan'ın ölümü onu derinden sarsmıştı açıkçası.
"Gel dışarda bi hava alalım" diyip denize doğru yürüdük...
Durmadan ağlıyordu...
"Gece abisine seslenip camdan atlamış" dedim...
Neslihan birden başını kaldırdı...
"Olamaz ki" dedi...
"Neden" dedim...
"Orhan'ın abisi yıllar önce öldü" dedi...
"Orhan'ın hala normal olduğunu mu düşünüyordun" dedim... Sessizce başını salladı.
Bizlere birer mektup yazdığını ve Bahri abinin bize yollayacağını söyledim.
O gün hiç bir şey yapmadık...
Bütün günü evin içinde oturarak geçirdik...
"Akşam yemeğini çay bahçesinde tost yiyerek yapalım mı?" diye sordu.
"Olur" dedim... Birlikte çay bahçesinde doğru gitmek için kapıya doğru yürüyorduk ve o an kapı çaldı.