Gece evdeki gürültüyle uyandım... Neslihan'ın sesini duydum... Hemen yataktan fırladım ve aşağıya doğru inmek için merdivenlerin oraya gittim.
Ama daha sonra duraksadım... Eve ilk geldiğimizde de böyle bir ses duymuştum.
Emin olmak için bu kez kamerayı kayıta aldım... Aşağıya indiğimde Neslihan uyanıktı.
Yatağından çıkmamıştı ve ısrarla bana sesleniyordu.
Kamerayı açtığımı görünce kapatmamı istedi... Işığı göz alıyordu.
Kamerayı kapattım , "ne oldu" diye sordum.
"Denizden garip sesler geliyor" dedi...
"Nasıl yani" dedim...
"Bayağı... Yardım çığlıkları duyuyorum... Bu köyün salakları biz gidelim diye bizi korkutmaya çalışıyor" dedi...
"Eğer öyleyse korkma" dedim gülerek... Neslihan'ın dalga geçtiği şeylerden korkması benim hoşuma gitmişti ama dedikleri doğruydu.
Bu durumda ben de tehlike içindeydim...
"Bekle bi gidip bakayım" dedim...
"Hayır , hayır gitme sakın" dedi... "Hem bak sen gelince sesler gitti.. Belli ki 3-4 salağın oyunuydu." dedi...
Açıkçası gitmek beni korkutuyordu... Ben de kabul ettim ve odaya geri çıktım.
Kamerayı açıp neler çektiğime baktım... Ortada bir şey yoktu.
Ama bir şey farketmiştim... Videodan biraz önce kamera kayıtı açmış ve beni 3 saniye uykumda çekmişti. Acaba Neslihan'ın sulu bir şakası mı bu diye düşünüyordum.
Ama kapım kitliydi...