Eve gidip eşyalarımızı iyice yerleştiridik... Kameramı açıp evin içini kayıta alıyordum.O sırada üst kattan Neslihan seslendi
"Beş dakika gelir misin ?"
Kamerayı sehpaya bırakıp üst kata çıktım... Sağa sola bakındım ama kimse yoktu... Sesi duyduğuma adım gibi emindim.Her yeri didik didik etsem de Neslihan'a dair bir şey göremedim.
Evin içinde "Neslihan" diye seslendim... Ses seda yoktu.
Alt kata indim... Bir kez daha seslendim yine ses gelmemişti... Kameraya gidip baktım.
Çektiğim kısmı geriye sardım ve kontrol ettim.
Evet net bir şekilde Neslihan'ın sesiydi ve bana seslenmişti.
Bahçe tarafına çıktığımda Neslihan'ı denize doğru yürürken gördüm...
Telefonla aradım , arkasını döndü bana bakarak konuşuyordu.
"Neslihan , ne ara çıktın oraya ?" dedim...
"Eve gelir gelmez bi denize gideyim dedim... Kahvede olanlara canım sıkıldı" dedi.
"Üst kata hiç çıktın mı ?" dedim.
"Hayır , noldu ?" dedi.
"Hiç... Vazo falan kırılmış da , sen mi kırdın diyecektim." diye bir yalan uydurdum.
Kamerayı kapatıp tekrar üst kata çıktım... Bir gariplik olduğunu seziyordum , sanki bu olanlar daha da devam edecekmiş gibiydi.