Sinirlenip bilgisayarı kapatmıştım. Çok uykum vardı. Hemen yatağıma gidip uyudum. Uyandığımda saat öğleni çoktan geçmişti. O gün ailem evde yoktu, tek başımaydım. Tabi tek başıma olup olmadığım tartışılır. Yatağımdan kalktığımda beni takip eden o lanet varlık, ayakta dikilmiş tavana boş boş bakıyordu. Ancak onda bu gün bir gariplik vardı. Gözleri kıp kırmızıydı. Tırnakları her zamankinden daha uzun, birer pençeyi andırıyordu. Etrafıma baktığımda, odanın duvarlarında bilmediğim dilde bir yazı gördüm. Tekrar bilgisayarın başına geçip araştırdığımda yazının ibranice olduğunu öğrendim. Yazının anlamı ise, 'Zaman tükeniyor' (הזמן הולך ואוזל) idi. Ne zamanı? Neyden bahsediyordu bu varlık? O hangi zamandan bahsediyor bilmiyorum ama, artık bir hocaya gitme zamanım geldiğini biliyorum. Hemen arkadaşım Salih'i aradım, o bu tür işlerle ilgilenen tek tanıdığımdı.
Ben (B) Salih (S)

B: Alo, Salih?
S: Ne oldu, Roxic?
B: Beni bir hocaya zütürmen gerekiyor.
S: Sürekli seni takip ettiğini iddia ettiğin varlık yüzünden mi?
B: Evet.
S: Bak bu konuda gerçekten istekliysen seni bir hocaya yönlendirebilirim. Diğer hocalardan biraz farklıdır. Ancak oraya tek başına gitmek zorundasın.
B: Tamam, bana adresini mesaj olarak at.
S: Adreslik bir şey yok, gideceğin yer bir köy.
B: Ne köyü olum? Başka hoca mı yok?
S: Var elbet, ama gerçekten sorununu çözmek istiyorsan ona gitmelisin. Çökene köyüne gideceksin. Orada hocayı bulursun.
dııt
B: Alo? Salih?

Telefonu kapatmıştı. Çökene köyünü biliyordum, hakkında az çok hikayeler de duymuştum. Bunlar pek iç açıcı şeyler değildi. Ama zaten hayatımda ne iç açıcıydı ki?