Bazen filmlerde ki gibi olsa diyorum herşey,
Robotlaşmak yerine senaryoya bağlı kalalım; olan biten herşeyi bilelim.
Arkadaşlarım gelsinler mesela; buzdolabımı açıp
Sanki kendileri koymuş gibi çevir-aç kapaklı birayı dolaptan alıp etkileyici bir sesle açıp içseler,
Dolu dolu yaşasak hayatımızı.
Film gibi, film kahramanları gibi..
O insanlar bilmez yalnızlığın nasıl acıtan birşey olduğunu.
Yalnızlık onlar için senaryoda yazdığı kadardır.
Ben de onlar gibi olmak istiyorum..!
Yalnızlık yüzünden bir de robotlaşmamak için.
Hastalık bu resmen beni günden güne eriten bir hastalık; yalnızlık...