gibtiğimin ameleleri her akşam balkonda yemek yiyip gülüp eğleniyorlar. gece de balkonda yatıyorlar. ne bi mahremiyet ne bi nezaket ne utanma var. dıbına kodumun fakirleri sorsan şeref-namus-ırz için yaşarlar ama yaz geldi mi 20 liralık karılarının kızlarının meme züt çatallarını yedi mahalleye göstertermeden rahat edemezler. sanki o perdeyi ananın dıbına sok diye yaptılar huur çocuğu. yazık ya alagavat halimle ben utanıyorum bu anası gibilmiş proletaryadan.