Kafama takmıyorum çoğu şeyi hatta hiçbir şeyi takmıyorum. Her günümü son günümmüş gibi yaşıyorum . Beni arayanla irtibata geçiyorum yoksa birini aramıyorum ve ya merak etmiyorum .
Hayata ve getirebileceği güzel şeylere olan inancımı kaybettim . Getirebileceği kötü şeylere karşı olan direncimi de kaybettim . Beni yaratma sebebine anlam veremediğim tanrıya olan inancımı da bunların beraberinde zamanla kaybettim . Hastalıklar bir taraftan , toplum dediğimiz çöp birikintisinin faydacılığından , kişilerin gün geçtikçe bencilleşmesinden bıktım . insanların kör oluşundan bıktım . Bu dünya ve onun mahlukatları başına gelebilecek her kötü şeyi sonuna kadar hakediyor .
Ne diyor bu gavat dediğinizi duyar gibiyim . Ne benim dediklerimin ne de sizler tarafından nasıl algılandığının bir önemi yok . Ben ; otobüste , vapurda , metroda , minibüste vs. ' de suratına belki de saliselerle bakıp yüzünüzü çevirdiğiniz bir kişiyim . Sizden üstünüm demiyorum asla ama sizden biraz farklıyım . Algım açık , çok iyi bir gözlemciyim , insanlığa ve değerlerine inanırım belki de en önemlisi çoğunuzun sıkı sıkıya bağlandığı bu hayattan bir an önce gitme hevesinde olan biriyim . Peki bunları niye mi buraya yazdım ? Dediğim gibi benim sıkı sıkıya bağlandığım hiçbir şeyim yok hemen hemen her gün girer ve burada yazılanlara bakar ve okurum . Benden bazı parçaları gördükçe de buraya olan bağlılığım bir tık arttı ve hislerimi , fikirlerimi , buraya yazmaya karar verdim.
Sağlıcakla esen kalın dostlar ...