Pazar günü atladık dolmuşa pazara gidiyoruz. babam ben annem.ben on altımda heyecanlı bir yaşam formuyum. babamda şu adam (bkz: babamla köşe kapmaca oynuyoruz)
Şaka yapmıyorum. tabi o zamanlar babamı pek tanımazdım.
Neyse aq zütürdü bu bizi bir yere kalabalık pazar çantaları falan.dur dedim inecek var. araç durdu herkes bana bakıyor. anneme baktım burası değil diyor. pardon kaptan yanlış dedim. adam aynen: la biz oyun mu oynuyoruz dalga mı geçiyon hep geç kalıyom arkada ki ite de korna caldirttin heh parani da en son ben bakinca verdin (on saniye daha konuştu ben korkudan duyamıyorum)
Sonra babam in lan diyip hışımla ayağa kalktı. saniyesinde kapı açıldı şoförde senin ananın diyip soldan indi. şoför indi ama babam inmiyor amk. antilop avına çıkan çita gibi adamı kesiyor. trafik sağımızdan aktığı için dolmuşçu bir süre gelemiyor bu arada arkadan dolanmaya çalışıp arkasını döndüğü an babam koştu bunun sırta tekmeyi bastı.o an gururla doldum tabi ama levye züte çoktan girdi.t üm dolmuş izliyoruz ama bir kişi ayırmaya çalışıyor.oda 30unda sekretere benzeyen bir abla. tabi bunlara dokunuyor. bunlarda utandığı için birbirine kenetleniyor amk ahaha. güçleri bitmiş yerde yuvarlanan iki tane ayıya gülüyor herkes.