Telsizlerimizi masaya koymuş arada sırada
eşlik ediyoruz Berat'a fakat bunu yaparken, görevimizi de
yerine getirmeye çalışıyoruz.

Saat 15 gibi kalktık ve ben Berfinimin yanına gitmeyi
düşündüm ve bunu gerçekleştirmek için, evlerinin yolunu tuttum.
Oradaydı, kalbim heyecandan atmaya başladı hemde Küt küt.

Beni görünce yüzü güldü, hemen ayağa kalktı ve bana o güzel kelimeyi söyledi;
"Sen çeşmeye git ben geliyorum"

Çeşme bizden yaklaşık 15 dakika uzaklıkta mesafedeydi.
Ben vardıktan 6 dakika sonra Berfinim geldi.
Sarıldım ilk önce, sonra gözlerinin içine bakarak
"Özlemişim"dedim.
"Bende"dedi ama varya öyle mutlu oldum ki.

Sohbet ederken ona;
"ben senle ciddi düşünüyorum kızım, gelip isteyeceğim"dedim
"Olmaz, canına mı susadın babamı biliyorsun bu sene zarar yaptı
biraz daha bekle şimdi sinirleri tepesinde"
"Hay tüküreyim şansıma"
"hımmm... "
"Berfinim sana bir şey soracağım, beni beklermisin?"
"Anlamadım"
"Yani benimle evlenene kadar bekler misin?"
"Beklemem mi?"

ben çok mutlu olmuştum, sevdiğim bir kadından bunları duymak.
Allah'ım ne mutlu bir kulum derdim.