Beyler bundan birkaç hafta önce bursa-çanakkale gezisi organize edilmişti, çoğunluğunu doktorların ve organize sanayi işçilerinin oluşturduğu 100 kişiye yakın bir ekiple yola çıkılacaktı.

Babam işlerinden dolayı katılamayacaktı ama kardeşimle benim gitmemizi istedi.

Her neyse Bursa'ya vardıktan sonra gidilmesi gereken yerlere gittik nihayet öğle vakti gelmişti, millet acıkmıştı. Tur şirketi bursadaki meşhur bir kebapçıyla anlaşmış fakat isteyenler o lokantada yemeyebiliyordu. Yani bir buçuk saatlik bir serbest zamanımız vardı.

Kendimi yokladığımda aç olmadığım kanaatine vardım, kardeşime sordum;
"Aç mısın lan?"
"Eh biraz, fazla değil"
"Doğru söyle bak"
"Biraz açım abi"
"ikimiz bi tane iskender söylesek doyar mısın?"
"Doyarım"
Beyler ben zaten aç değildim bursanın iskenderi meşhurdu merak ediyordum kenardan biraz alacaktım. Üstelik yemekten hemen sonra çanakkale'ye yola çıkacağımız için fazla yağlı gıda tüketip yolda midemizi kaldırmak istemedim.

Anlaşmalı lokantaya bi girdik haliyle doksan küsür kişi tıkış tıkış oturmuş gergin bir ortam, dedim kardeşime burası uzun sürer kalk burdan gidelim dolaşalım biraz belki başka bir yer buluruz. Çıktık lokantadan, o mevkide yürümeye başladık bir yeri gözümüze kestirirsek oturacağız. Yirmi dk falan dolaştık en nihayetinde bi kebapçı daha bulduk. Girdik hemen. Bizi bahçeye aldılar, hemen sipariş verdim:
"Abi biz bir tane iskender alalım."
Garson 45-50 yaşlarında gri saçları, zaruretten giydiği belli kırışık ve beje çalmış beyaz gömleği, esmer teni, lekeli yüzü, saçları renginde badem bıyığı, kolormatik gözlüğü olan bir abiydi. Iki-üç saniye süzdükten sonra cevap verdi;
"Tamam yalnız grup var, biraz geç hazır olur sizinki."
Hakikaten de karşımda 15 kadar kişilik bir grup oturuyordu. Bizim zamanımız da kısıtlı olduğundan sordum,
"Kaç dakkaya hazır olur?"
"En geç 20 dk ya gelir."
"Tamam abi bekleriz o zaman"

Ve beklemeye başladık. Kardeşim ziyaret ettiğimiz yerlerin kritiğini yapmak istedi en sevdiğim yeri sordu felan bir yandan onla konuşurken diğer yandan etrafı gözlemliyorum. Garson karşıda oturan gruba salatalarını zütürdü, baktım bir tane salata artmıştı garson fazla tabağı eline aldı göz ucuyla bize baktı, hemen sonra belli ki lise talebesi olan ve haftasonları harçlığını çıkarmak için geldiği anlaşılan üniformasız küçük garsona dönüp,
"Mahmut, şunu buzdolabına koy!" dedi.

Bize salata vermedi beyler...
Tabi, nihayetinde biz iki kişi ortaya bir iskender istedik. Yirmi lira verip gideceğiz ya, onlar grup onlar 200 lira verecekler iyi davranmak lazım. Ben hayatımda böyle bi muamele görmedim beyler adam gözümün içine baka baka mahmut dolaba koy dedi aq acayip zoruma gitti gariban buldu bizi tabi.
Neyse beyler devamı var bunun gibi bi part daha çıkar talep olursa garsonla diyaloglarımı yazarım bu part epey uzun oldu

Bu arada Bursa denince tsigalko reyizi anmadan geçmek olmaz vaktiyle bir tsi varmış var olsun...