Beyler güzel bir cuma sabahı kahvaltı , çay yapmak için gittim güzel bir kafeye oturdum. Güzel ve tenha bir köşeye geçip yaktım bir sigara etrafı izliyorum. Bir garsonla küçük bir çocuk konuşuyorlar ama gayet normal gözüküyor sıkıntılı bir durum yok yani , o yüzden oralı olmadım fazla. Sipariş falan verdim devam ediyorum onları izlemeye ama takmıyorum fazla göz ucuyla kesiyorum anlayacağınız. 3 dakika geçti yada geçmedi huur evladı tokadı yapıştırıp sövmeye başladı küçücük çocuğa. Etraftaki herkes izliyor ses çıkaran yok , zaten moralim bozuk fırladım yerimden başladım bağırmaya bi taraftan üstüne üstüne koşuyorum ;
( b : ben , g : garson )
b ; dıbına koyduğumun şerefsizi utanmıyor musun bacak kadar çocuğa vurmaya , sövmeye şerefsiz it
g ; sanane lan huur çocuğu
Başladım bu huur evladına girmeye , Velhasılkelam ayırdılar bizi elemanla. Üstümü başımı düzeltip aldım çocuğu geçtim benim masaya kahvaltıyı bekliyorum , nerelidir kimdir konuşuyoruz tatlı tatlı o anlatıyor ben dinliyorum , 2 dakika sonra garson yanımıza geldi müşteriler rahatsız oluyor kalkmanızı rica ediyoruz lütfen zorluk çıkarmayın dedi. Çocuğuda alıp çıktım zaten içtiğim bir çay kahvaltıyı getirmedi huur çocukları , ödemeden çıktım bende. Yolda bir simit , 2-3 atıştırmalık ve bir ice tea aldım , cebimdeki zor gün param 20 TL'yi verip evine gidebilirsin artık dedim. Teşekkür ederim abi diyip sarıldı bana.
Belki kafamı dinlemek için yapmak istediğim kahvaltıyı yapamadım ama o küçük çocuğun yaşlı gözlerindeki mutluluğu görmek moralimin düzelmesine yetti beyler , etrafınızda tipinin gideri çok karakterinin ederi yok diyebileceğiniz insanları bulundurun. Belki moralimi bozan o huur olmasaydı şuan bu kadar mutlu olamazdım...