Tam bir gün içinde çöktüm, depresyona girdim ve içime kapandım. Ne kimseyle konuştum, ne kimseyi gördü gözüm. Tek istediğim içkiye sarılmak ve tek başıma öylece düşünmekti. Kız ne olduğunu bile anlamadan o hafta ilişkinin içine ettim ve ayrıldık. Ayrılınca depresyonun kaynağının bu olduğuna kendimi ikna ederek bir müddet iyi hissettim kendimi. Ama bu yalandan mutluluktan sonra daha kötü bir şekilde depresyon gümbür gümbür geldi.

Tamamen çökmüştüm beyler, okulda tatil olduğu için her gün arkadaşlarımla kafayı çekiyordum, günde iki paket sigara yutuyordum. içiyordum, dertlenip müzik açıyordum sabah kadar uyuyamıyordum ve sabah olunca sigaramı yakıp uykunun kapıma gelmesini bekliyordum. Arkadaşlarıma da bulaştırmıştım bu depresyonu, onlarda derbeder olmuştu. Müzikle uğraşıyordum, size sözleri yollasam bu adam yaşıyor demezsiniz zaten. Çok acı çekiyordum ama sebebi yoktu beyler, sebebini sürekli aşka meşke paraya pula yoruyordum ama mutluluk haramdı resmen. Kıvranıyordum adeta ve vücudumu harap ediyordum. Üç tane tişörtüm vardı aynı tip aynı renk onlardan başka bir şey giymiyordum. Artık tanıdıklar giydiğim o tişörtlerden tanıyordu öyle diyeyim. Görenler halimden durumumu anlıyordu ama anlat dediklerinde anlatacak bir şey yoktu.

Hiç bir şeye karar veremiyorum, işin içinden çıkamıyorum, dikkat desen zaten yok, ilişkilerim yürümüyor insanlar uzaklaşıyor. Bende iyice çekiliyorum bütün hesaplarımı telefonumu her şeyi kapatıyorum ama neden yaptığımı bilmiyorum kaçıyorum ama kaçmak yaramıyor yine de insanlardan kaçıyorum.