babamı erken yaşta kaybetmiştim(12),annem ise ben büyüdükçe hastalıkları artan gözü yaşlı bir kadına dönüşmüştü.Ve bu hayat denen denizde beraber kürek çekmeye başlamıştık.
Kimimiz kimsemiz yoktu. Sadece annem ve ben vardık. Babam zaten ailesini hiç görmemiş, devlet yetiştirme yurtlarında büyümüştü. Annem ise babamla anneannesi ve dedesiyle yaşıyormuş, annesi ve babasını bir trafik kazasında kaybetmişti. Tabi yaşlılıktan dolayı anneannesi ve dedesini de zamanla kaybetmişti.
Artık iş başa düşmüştü, annem mürüvvettimi görmeyi hak ediyordu. Tabi hayat hiçbir zaman istediğimiz planladığımız gibi işlemiyordu.
Annem sağlığı bozulana kadar bir tekstil fabrikasında çalışmış beni lise mezunu etmişti. Fakat üniversite okuyamazdım, annemin orada çürüyüp gitmesine gönlüm elvermezdi.
Ve bir otelde hademelik yapmaya başlamıştım...

edit: imla hataları olabilir, fakat ender cinayet hikayelerinden olacağı kesin.
edit2:ulan madem okuyan var, neden şuku vermiyorsunuz, kuru kuruya rezz yazmayın.