Hastaneden çıktık, taksi arıyoruz ama bulamıyoruz. Hiç biyerde taksi yok. Taksi numarasi bile yok. Ne yapicaz ne edicez derken, Jacob dedi ki benim eve gidelim. Jacobun evi hastaneye 6 km yakınlıkta benimkisi ise 30 km. Her neyse yavaş yavaş Jacoplara yürümeye başladık. Ama jacobta kaldığı evde misafir öğrenci olarak kalıyordu. O yüzden gidip sessizce uyuyup sabah erkenden evden çıkmamız gerekiyordu. Jacoblarin eve girdik. Jacobun odasinda iki yatak var birinde Jacob yatiyor digerinde ise Polonyalı bir erken ogrenci yatiyor 22 li yaşlarda. Biz sessizce girip direk yatağa geçtik. Alperle ben yanyana yattik. Jacob ise yerde uyudu. Ben en fazla 3 dk içinde uykuya dalmisimdir. Sonra bi ara bi sese uyandım. Bir kadın bağırıyordu. Gözlerimi açtım bi baktım, ev sahibi bize bağırıyor. Ve Polonyalı çocuk alpere bagiriyor. Olayı çözmeye çalıştım. O ara baktım Jacob yerde uyanmaya çalışıyor. Mevzu su beyler. Alper uyanıyor sarhoş kafayla çocuğun yatağını tuvalet zannediyor ve cocuğun ayaklarına isiyor. Çocukta islakligi hissedince kalkıyor ve ortalıkta kıyamet kopuyor bunu duyan ev sahibi aşağı iniyor bizi evden atıyor