olayı anlatayım. istanbulda bi ünide üçüncü sınıftayım. 3 yılda toplasan 10dk konuştum bu kızla . böyle olmasına mecburdum çünkü hayatında biri var. uzak tutmalıyım kendimi ondan. neyse birgün Ben arkada otururken sınıfta , sevdiğim kız birden yanıma doğru gelmeye başladı. Ben birden heyecanlandım. bana doğru mu geliyor lan amk diyorum. etrafımda da kimse yok çünkü. Sonra birden ismimle hitap etti. şok oldum amk. bende gülümsedim bir heyecanla. O saatte başka bir derse girmesi gerektiğini imza sıkıntısı olduğu için ona imza atabilmemi istedi. hoca da varya sınıfı sayar ve son imzayı atana imzaları saydırıyor beyler öyle bi tip. bende bu iş nasıl olacak hocayı biliyorsun dedim. imza kağıdı sende biter hocaya sınıf tam dersin dedi. güzel plandı dediği ama bana uygun değildi sevmem böyle kandırma işlerini. bende elimden geleni yapmaya çalışırım diyebildim isteksizce. çünkü hoca anlarsa bana da kayardı. Kız umutsuzca gitti yanımdan. umurunda değildim ama sevdiğim kız be beyler amk. kalbim deli gibi attı 2dk konuşsak bile. sonra bende imza sıkıntısı olmadığı hatırladım. Kızın imzasını atıp kendime imza atmadım. onun yerine derse girmiş gibi oldum. Umutsuzca gitmesi bana koymuştu çünkü. sonra bi gün yanıma geldi. sen mi attın o gün imza dedi. evet bi şekilde attım dedim (bi şekildenin içinde bi anlam vardı o anlamadı tabi. kendime atmadım sana attım diyemedim beyler ne yapayım, böyle söyleyebildim.) çok teşekkür ederim deyip güldü beyler. o bana yetti. sonuç olarak hayatımda değil ama o gün ümitsizce yanımdan giden kıza hiç bilemeyeceği belki başkası yapmayacağı bir iyilik yaptım. canı sağolsun. iyiler kaybeder ama birgün tam kazanır