Emre geldi karşıma oturdu sanırım çok kötü gözüküyordum ki bana her bakanın yaşam enerjisi sıfırlanıyor mutsuzlaşıyordu. Emre'de öyle olmuştu. Emre oturur oturmaz Anlat dedim. Sendeledi şaşırdı önce selam verecekti sanırım. Anlatmaya başladı kafenin birinden çıkıyormuş karşı kafenin terasında Yeşim ve Tarık'ı sarmaş dolaş öpüşürken görmüş. Bunları duyunca tekrar gözlerim doldu.Doğruyu söylüyorsun demi lan! dedim sesim titriyordu. Keşke şaka olsa kardeşim dedi. Dediği gibi keşke hepsi ağır bir eşşek şakası olsaydı konfetiler patlasaydı Yeşim koşarak sarılsaydı bana ama değildi.

Kısa ve seri yazıyorum bu gece bitebilir hikaye devam...