'Nişanlılığın 4.senesi. bir telefon görüşmesi'

-benimle bir bardak çay içer misin? sana biraz anlatacaklarım var.
+hayır.
-hayır mı ?..
+ Bu akşam, evine gelip evde kalan herşeyimi toplayacağım orada olmazsan sevinirim..
- tamam.. mutfaktaki 2.çekmeceyi aç. orada sana ait birşey bulacaksın..

Saat 21.25

Evin kapısı açılır, eşyalar toplanmadan önce bir hışımla mutfaktaki 2.çekmece açılır.. Açılan çekmecede bir kağıt bulunur;
'düşünüyorum da günlerdir bir şeyler ekgib sürekli, sen gibi, ben gibi ve biz gibi. halen de anlamış değilim başka bir el için nasıl elimi bırakırsın? kıyafetlerini almaya gelince bir şey deme, bir kaç isteğim var, sezen aksu 'nun kasetini tak, hani bir şarkısı vardı ya seni kimler aldı kimler öpüyor o şarkısına sar kaseti ve sonuna kadar dinle. Sonra ilaçlarımın yanına yarım bardak su koy. Senden kalan ne kadar anı varsa, al ve evden çık. Yada, dur hemen çıkma; sana bir not daha bıraktım ayakkabılığın üzerine onu al öyle çık bir sigara yak ve dışarıda oku şimdi onu. Yanlız bir konuda anlaşalım, kesinlikle bir sigara yak tamammı? Çünkü, ben yazarken fazlasıyla zorlandım. Sen hiç değilse okurken zorlanma.

Ayakkabalığın oraya kadar geldi; ve ayakkabılıkta olan kağıdıda alıp çantasına attı. Elindeki kağıdı buruşturdu. Ve sonra kapıyı bomboş anıların üzerine örtüp; evden dışarı çıktı. Hemen karşındaki asansöre bindi. Dış kapıyı bir hışımla açtı, ve hemen karşısındaki parka gidip bir bankın tekine oturdu. Az önceki kağıtta yazanlardan hiç bir şey anlamamıştı. Merakla çantasından çıkardığı kağıdı eline aldı. Biraz göz gezdirdi. Son kez, eski erkek arkadaşının dediğini yaptı ve bir sigara yaktı, sonra okumaya başladı..

hatırlıyormusun o geceyi? hava yağmurluydu. Saat akşamın 21'lerine geliyordu. Seninle tam salıncakların olduğu bankın önünde oturuyorduk. 2 odalı bir evimizden; bütün güzel hayallerimizden bahsediyorduk. Dün gibi aklımda, bugün gibi hafızamda herşey. O sarı saçlarınla oynarken, bana herşey çok güzel olacak demiştin. Sonra tam 4 sene, dile kolay 4 sene seninle bütün güzel giden herşey, nasıl oldu da bir anda silindi biliyormusun. Hep bunu merak ettin değilmi?? Bir gece yarısı gene bu parkta buldum kendimi. Biraz ağlamak, biraz rahatlamak istedim. Seni o gün; kuzenim diye belirttiğin erkek arkadaşınla bir cafede dudak dudağa gördüm. Çılgına dönmüştüm. Önce ikinizide vurmayı düşündüm, sonra kıyamadım sana. Bir meyhanede buldum kendimi, sabaha kadar zil zurna. Gözümü bi açtım, hayallerimin katili olan o banka oturmuşum. Ağladım, isyan ettim. O gün annen hastaydı, annene bakıyordun. Aradım seni, bitti dedim. Alkollü olduğumu, sonra konuşmamız gerektiğini söyledin, ben ısrarla bitti dedim.
Biliyormusun, o gece eve girip anahtarı açıp o senle yüzlerce anılar olan o evden içeri giremedim. O bankta kaç dakika, kaç saat oturdum bilmiyorum. Seni affetmek, herşeyi unutmak, seninle herşeye tekrar devam etmek çok istedim. Ama gururum el vermedi. içimdeki ses, artık olmaz diyordu. Bunları yazmak benim içinde çok zor ama;
biraz anlatırmısın bana aşkı. Sana sunduğum kalp de değilde bir yerlerinden gelen iki damla suda sevgiyi bulmak nasıl bir duygu ? Nasıl bir duygu, bir el için başka bir eli bırakmak?? Yok yok.. Cevaplamak için geri dönme sakın.. Bak zaten arkandan ne göz yaşı ne de su döktüm geri gel diye, gelme! Sen en iyisi git. Lütfen şimdi sende; o herşeyin sorumlusu olan o banktan kalkıp git.

hoşça kal... ''