beyler düşünüyorum da çoğumuzun içinde bitiremediği, atlatamadığı, aylar, yıllar geçse de unutamadığı insanlar var. kendimden örnek verecek olursam, lise aşkım. ayrılışımızın üzerinden geçen koskaca 4 sene onu bana unutturmadı. üstelik ne olursa olsun, şimdi gelse, bi selam verse ben paramparça olurum. bir daha onunla beraber olamayacağımı biliyorum, kaç yaşıma gelirsem geleyim ismini de numarasını da, kokusunu da hatırlayacağımı da.
peki neden evleniyoruz amk?
sevmediğimiz biriyle, sırf soyumuzu devam ettirmek için aptalca roller yapacağız. karı kocacılık oynayacağız. içimizdekileri öldürmeden, bitirmeden sevmeye kalktıkça, ölen biz oluyoruz amk.
olmuyor abiler denedim, 4 yıl da geçse 40 yıl da geçse ben bir yerden parfümünün kokusunu alacağım.
keşke istediğimiz kısımlarını formatlayabilsek beynimizin ama yok olmuyor işte.
silinmiyor amk.
her hatırladığımda deli gibi sızlayacak yüreğim.
hatırlamak istemiyorum lan ben artık.