ertesi sabah uyandım, baktım idil yanımda yok. ne oluyor amk falan diyorum kendime. sigaramı yakmadan telefonumu alıp idili aradım. telefon masanın üzerinden çalıyor. neyse amk bu telefonum çalıyor diye içeri geldi.

-bendim çaldıran. gittin sandım.

-bence kahvaltıyı görünce ben gitmek istesemde bırakmayacaksın.

amk kız kalmış bana bir de kahvaltı hazırlamış. cidden bazı insanlar yaşamlarını kendileri seçmiyor. ne olurlarsa olsun harbi insanlar.bir de gidip boyoz moyoz almış canını yediğimin kızı. tabi ali falan da yok evde. ulan bi mutlu olup bi sigara yaktım. idil geldi sigarayı ağzımdan alıp söndürdü.

-ilk önce kahvaltını yap. sigara sonra halidaki.

-beni kendine aşık mı etmeye çalışıyorsun ?

-hayır. ama çok sigara içiyorsun.

hay amk dedim kıza bak. beni benden daha çok düşünüyor. daha dün geldi bugün otoritesini kurdu. ama ben çok otoriteye gelende bir tip değilim. neyse kalktım gittim kahvaltıya.

-eee idil bugün iş için hazır mısın ?

-hazırım halidaki. ama hiç kıyafetim yok. almam gereken şeyler var ve param yok.

-ben alayım yani

-alıver bir zahmet *

kız değil mi amk hepsi aynı takun laciverti * kahvaltımızı yaptık idille birlikte çıktık. kızı forum bornovaya zütürüp bir şeyler alacağım. yolda gidiyoruz. ben yolda giderken bu koluma girdi. sevgili gibi yürüyoruz. ama yakıştıkta amk ne yalan söyleyeyim. içimde de garip bir his var. şimdi zeynep ve diğer platoniklerimden biri görücek falan diye. aslında gibimde değil ama bir an gerildim. sonradan gibimde olmadı. gittik foruma, buna bir şeyler aldım işte. bu ama nasıl mutlu oluyor amk. çocuk gibi. kız zaten baba şefkati görmemiş. anası desen o da ayrı dert. kız beni resmen benimsiyor. babası olarak mı görüyor anlamıyorum. yok dondurma al bana yok bunu da yapalım falan gibisinden. zaten böyleydi hatun şimdi daha bir ayrı mutlu.

dua et ki halidaki yine bir rüzgara kapılıp tohumlarını olmayacak topraklara düşürme. sonra dik duramayan bir çiçeğin yapraklarını yolmak zorunda kalıyorsun...