denizle buluştuk. oturduk iki kahve söyledik.

-nasılsın ?

-kötüyüm halidaki.

-neyin var.

-halidaki ben senden kaçtıkça sana daha çok bağlanıyorum. ben senden uzaklaşamaya çalışıp aramıza mesafeler örmeye çalıştıkça içimden bir parçam eksiliyor. halidaki ben bir daha seni görmek istemiyorum...

evet amk, ben zaten bunu yapmaya gelmiştim. ama kızın söylediklerinin bu kadar koyacağını düşünmemiştim. bir şey dememe fırsat vermeden kalktı masadan ve ağlayarak gitti. önümde iki tane kahve elimde yanmaya devam eden sigaramla başbaşa kalmıştım. tarkan abiyi aradım.

-alo abi

-vayyy halidaki

-abi garsona ihtiyacın var mı ?

-hayırdır halidaki bir arkadaş için mi ?

-hayır abi benim için.

-halidaki sen gel müdür ol. garsonlukla ne işin var.

-abi garson olarak alacaksan gelip bu gece başlayayım.

-tamam madem nasıl istersen. gel başla.

-tamam abi sağol. akşam görüşürüz.

telefonu kapattıktan sonra önümüzdeki kahvelere hiç dokunmadan hesabı ödeyip eve gittim... yıllar önceki halim gözlerimin önüne geldi. ilk izmire geldiğimde komi olarak başlayan halidaki geldi o an aklıma. sonradan büyüyüp pekekent olan halidaki...