Düşündüm dedim acaba bu son bi şans olur mu. Neyse evlere dağılırken Muhittinle beraber gittim sordum buna neye çalışıyosun hangi dersler var diye. Çıktık eve bana bi kaç kitap verdi. Çalışacaksan al bunlara bak dedi.

O gece gittim eve annem gördü elimde kitapları bişey demedi bana. Sormadı bunlar me diye. Soğumuştu evdekiler bana karşı. Oturdum bakmaya başladım kitaplara. Sonra uykum geldi yattım sabah erkenden kalkıp kimliği aldım diplomayi falan aldım polislik sınavı için başvuru yaptım ucu ucuna kurtarmıştım iki gün sonra bitiyodu başvurular.

Bir ay boyunca evden çıkmadım hiç gece oldu uyku tutmuyo yük ağır ders çalışıyorum. Hayatımda çalışmadığım kadar çalışıyorum. Bir ay geçti girdim sinava. Ama ne yaptım bilmiyorum sınavda. Sonuçlar açıklandı. Kazandım sınavı. Ama ailede nasıl büyük mutluluk var. Babamın bana sarılısını, annemin sevinçten ağladığını görmek. Orda anladım aileni mutlu etmek herşeyden değerliymis. Şimdiye kadar boş şeyler peşinde kosmusuz. O an yaşadığınız o duyguyu hiç bişey veremez insana.

Mülakatlara gittim onlarida geçtim. Iki sene polis okulunda kaldım. Ordada yine kaçamaklar yaptım sinemaya attık kızları, ormanda mangalı iki yüz elli gramla yaptık. Bitirdik okulu.

Şimdi altı yıllık polisim doğu görevindeyim 4 milyara yakın maaş alıyorum. Evliyim. Dünya tatlısı bi karım var. Bebek bekliyoruz. Eylülde baba oluyorum Allahın izniyle. istanbulda iki tane arsa aldık düğünden kalanlarla biriktirdiklerimizle.