Beyler kendimi ifşa etmeden kısaca tanıtayım türkiyenin en iyi ünilerinden (teknik) birinde müh. öğrencisiyim..
Gelelim bizzat tespit ettiğim hayata bakış açılarını ;
ygs lys ye girmiş bir velet yüksek bir puanla ( en az 20 bin) bu ünilerden birine yerleşir. Bölümü de endüstri müh. olsun. Hele ilk kazandığı günlerde akrabalara, çevreye basılan havanın haddi hesabı yok, bunu sadece veled degil aynı zamanda ailesi de yapar ( hatta bazı aileler çocuklarından daha fazla hava atar). Başlamıştır hazırlık okumaya o zamanlar üniye girerken koç holding CEO su edasıyla okula gidip ingilizce bellemeye çalışır, hayata tozpembe bakar, çok hayal peresttir, yanında bi porche geçse içinden az kaldı ben daha iyisine binicem der * bi yandan kazanamayan arkadaşlarına yada dışardan tanıştıklarına öyle bir büyütür ki okulunu, bölümünü, sanki dünyayı kurtaracak mk:) böyle havalı havalı geçer günleri, hayatının en güzel en heyecanlı en tatmin edici yıllarını geçiriyordur, öyle böyle Haziran olur ve dersleri takip etmişse sınavı geçmiştir, işte gelmiştir hava atmanın zamanı, memlekete gitginde mk iti aanki okuldan meuzun olmuş, sanki bölümü hakkında en ufak bilgiye sahipmiş gibi sayar da sayar millete, millette tabi bu veled artık statü sahibi diye essahlı birşeyler anlatıyormuş gibi tüm ciddiyetiyle dinler, oysaki bu veled daha ni gibim görmemiştir..
Devamı geliyor beyler yerlerinizi alın