toplanın. bugün size bir derdimi dökeceğim, belki yazdıkça rahatlarım. (simdiden soyleyeyim sacma sapan kız tavlama baslıkları onermeyin lutfen) neyse baslayayım, simdi beyler her seyden uzaklasin sadece birkaç dakika sizi benim gibi hissettirmek biraz da olsa empati kurdurmak istiyorum. simdi beyler bir kız dusunun saclarına her gunes vurdugunda gunesin utanacagı, ruzgarın saclarına degmemek icin manevra yapacagı, ve o kısa sacının her bir telinde baska bir cenneti bulacagınız, gozlerinin icine baktıgınızda dunyaların durdugunu hıssettıgınız nefes alıp vermenizi degismesine sebep olan, o kucuk dudaklarından dokulen her sozun ılık bir yaz gununde sahilden kulagınıza gelen o guzel muzik seslerini anımsatan, o fındık burnunu buzdugu zaman sanki tum insanlıgı mutsuzlugundan sorumlu tuttugunuz ve, ve o gulumsemesini gordugunuzde ama olup da en son hatrınızda kalan seyin onun gulumsemesi olmasını isteyeceginiz birini dusunun beyler. sonra birde asla ona ulasamayacak, sacının her teline bir dize yazıp, yuzunun her bir karısına ayrı ayrı nameler besteleyip de ona ulastıramayan, belkide ileride kimler ona sahip olacakken sizin ona sahip olamayacağınızı dusunun beyler. iste tam da benim durumum bu, belki ileride gecer ama ben onu hic unutmak istemiyorum...