Gunlerim uzaktan onu izlemekle geciyor kendimi boyle bir askin olmayacagini da ikna etmistim. velzaman gitzaman. ortak arkadasimiz zehranin sayesinde sinifin kapisinda bu uc kiz ile karsilastim.ay parcasi da ordaydi. Zehra bana seslenerek bi bakarmisin dedi.O an adrenalin seviyemi olcseler ne kadar heyacanladigimi farkedebilirsiniz. Buyur zehra! Sende ... Notlari mevcutmudur?( Ben genellikle herseyi not ederim.) Tabi olmaz olur mu dedim. Buyrun soyle vereyim dedim. Elfidaya bakmamaya ozen gosteriyordum. Kendisinden hoslandigimi anlamasin diye elim ayagim dolaniyordu. Zehra bana : Cok tesekkur ederiz vaktin varsa bize birkac onemli yerleri de anlatirmisin dedi. Mutlulugumu belli etmemek icin kendimi kasiyordum. Sonra kutuphaneye gidelim dediler yolabkoyulduk.ay parcasi cok fazla konusmuyordu. Gunes gibi saclari bir vadiden daha yesil gozleri, findik kadar burnu ve agiziyla bir dunya guzeliydi. Vizeye 1 ay vardi ve kizlar yeni yeni calismaya basliyordu. Kutuphaneye varip kendimize bir masa bulduk. Inanilmaz mutluydum.Ben ismimi soyleyip tanittim. zehra disinda 2 sini tanimiyordum. Tanittilar.Sira Ay parcasina geldiginde tum dikkatimi ona verdim. Benim adim elfida! Bize ders anlattigin icin tesekkur ederiz. Kaderin oyunumuydu bilmiyorum ama ben mutluydum.Ta ki o cocuklar bizim masaya gelene kadar. Yanimiza gelip bizde sizinle calisabilirmiyiz dediler.Hic kimse olumsuz konusmadi. Beni bir tehlike olarak gormuyorlardi. Kizlarin ders anlatmasi icin sectikleri bir sunepeden ibarettim bunlar icin.45 dk yada 1 saat sonra ara verdik. Sohbete basladik. Oglanlar hic komik olmayan anilarini komikmis gibi anlatmaya calisiyorlardi.ay parcasi fazla konusmuyordu benim gibi. Oglanlarin icinden biri Ya nedir bu ders calisma stresi. Keske su sorulari bilebilseydik dedi.Ay parcasi bir tebessumle Guzel olurdu ama boyle birsey imkansiz dedi.Su okulu acaba uzatmadan bitirme sansim olacak mi? Biraz uzgun bir ifadeyle bu soruyu sormustu aslinda kendisine.